رباعی / سرکویری

سوگ و سنگ 2برای سنگ مزار شادروان " رضا معلّم " ، برادر مِه تَرِ استاد " علی معلّم دامغانی "چو لاله همه لَختِ دل باد نوشششقایق که روشن شد از باده هوششمُدامش چو سروی در این شور بُستانپَرندی ز آزادگی زیبِ دوششندیدم از او من به جز مهربانیبه چشمان پُر شرمِ نرگس فروششنمی سوخت ، جز در غمِ زیر دستاننمی ساخت ، جز با دلِ دُرد نوششکرامت ز طبع بلندش هویدانصایح ز آباء عِلوی به گوششز خورشید ، میراثِ او ، روشناییز تعلیم ، علم معلّم نیوششنُه از فروَدین ماه هشتاد و هفتمفرو خُفت چون باده در خُمره ، جوششرضا بود از جان " رضا " ی " معلّمچو شمعی فروزنده ، شرم از خُروششبخوان حمد بر خاک آزاد مردیکه هر دَم بُوَد صد سلام از سروششرضا پارسی پور**************#رضا_پارسی_پور#سوگ_و_سنگ#رضا_معلّم#استاد_علی_معلّم_دامغانی#دامغاندوّم اُردی بهشت هزار و سیصد و هشتاد و هفت رباعی / سرکویری...